Een verhaal vertellen : « Zon en Maan »
1.
Inleiding :
–
L. neemt met de kls. plaats in de zitkring. L. heeft een kussen in de vorm van een
zonnetje meegebracht.
–
L. vertelt aan de kls dat ze iemand heeft meegebracht. L. vraagt aan de kls of ze eens
kunnen raden wie het zou zijn.
–
L. geeft enkele beschrijvingen die de kls kunnen helpen om te raden wie het is.
Vb : Ze is geel, is altijd buiten, geeft warmte, geeft licht, …
De kls raden wie/ wat het is.
–
Indien de kls het juist hebben geraden, laat de L. het zonnetje zien.
–
L. laat het zonnetje vertellen dat ze eens heel droevig is geweest. Kunnen jullie raden
waarom ?
–
Nee ? En willen jullie weten waarom? Wel, luister dan maar mee naar het verhaal.
2.
Midden :
P 2 : Op een ochtend in de herfst klom de zon omhoog aan de hemel en keek daarna treurig
op de aarde neer.
‘Maar Zon, wat is er met jou aan de hand ?’ vroeg de aarde bezorgd. ‘Waarom verstop je je
achter een hele hoop wolken ? En waarom kijk je zo verdrietig ?’
‘ Ik voel me zo alleen’ zei de zon ‘ Heel men lange leven ben ik al alleen. Ik heb geen enkele
vriend. Daar wordt je verdrietig van, niet ?’
Zouden jullie verdrietig zijn indien jullie geen enkele vriend hadden ?
Waarom wordt je daar verdrietig van ?
P 4 ‘En de wind dan ? Wil die je vriend niet zijn ?’ vroeg de aarde
‘ Ach, de wind, die danst alleen maar me heen en plaagt me. Hij blaast altijd wolken in mijn
gezicht. Zoiets doet een vriend toch niet ? En hij blaast geen lieve, kleine schapewolkjes,
maar van die grote, donkere wolken. Zo kan ik er niet doorheen schijnen. Ze maken nog eens
veel regen en storm ook.’ antwoorde de zon.
P 6 : ‘En ook onweer. Daar ben ik bang voor!’ Zei de zon ‘De donder rolt en brult tussen de
zwarte wolken en er schieten steeds bliksemschichten langs me heen. Er zijn trouwens vele
dieren bang van het onweer vb : muizen, vossen en vogels. Sommige kinderen zijn ook bang
van het onweer.’
Wie van jullie is er eigenlijk allemaal bang van onweer ?
Weten jullie ook waarom ? Wat vinden jullie er zo angstaanjagend aan ?
P 7 : ‘ En de regenboog dan ?’ vroeg de aarde
‘Ja, de regenboog is aardig. Die vrolijkt me op als ik wil proberen met mijn stralen de zware
regenlucht te breken. Maar als de regen ophoudt, verdwijnt ook de regenboog en ben ik weer
helemaal alleen.’ Zei de zon verdrietig.
