De koningin huilt
Groep 1/2 – Drama
Benodigdheden:
- Verhaal: De koningin huilt (zie volgende bladzijde)
- Speelmateriaal: kroontjes, rood kleed, speelgoedmuis, muziekinstrumenten, speelgoedmicrofoon, clownsattributen, feest CD
Een leuke les waarin de kinderen een verhaal over een huilende koningin naspelen. Als je dit overtuigend kunt brengen, zullen de kinderen het geweldig vinden. Je kunt beginnen met een klein gesprekje over emoties, bijvoorbeeld met: "Wat doe je als je blij bent? En hoe kijk je als je boos bent? En verdrietig?" Vervolgens vertel je dat je één iemand kent die nooit lacht. Dat is de Sprookjeskoningin. Die loopt de hele dag te huilen. Dan vertel je het verhaal over deze koningin.
Als je klaar bent, zet je een troon (twee stoelen met een kleed erover) klaar en wijs je een koning en koningin aan. Kies hiervoor kinderen die niet zo bang zijn om te spelen. Dan begin je te vertellen. Probeer te stimuleren dat de koning en de koningin een beetje laten zien wat je vertelt. Als de zangers, muzikanten en clowns in het verhaal komen, wijs je steeds een groep kinderen aan die dit mogen spelen. Aan het einde is er een groot feest en mogen de kinderen dansen op een feest CD.
TIP: Laat je niet teveel binden door de attributen. Als je geen muziekinstrumenten hebt, neem dan dansers in plaats van muzikanten.
Vrij naar een idee van dramadocente Elizabeth van Wely, Hogeschool IPABO
--- De koningin huilt - Jutta Jensen ---
Uit: "Als ik kon toveren" - Dramareader IPABO Alkmaar
Er waren eens een koning en een koningin...
Die koning en die koningin zitten allebei op een troon.
Op hun hoofd dragen ze allebei een kroon, en ze wonen in een groot kasteel.
Maar de koningin is nooit gelukkig. Altijd moet ze huilen.
Als de koning aan haar vraagt:
"Waarom moet je nou weer huilen?", antwoordt de koningin:
"Ik weet het niet, ik weet het echt niet. Ik ben het vergeten. Maar ik moet zo
erg huilen."
De koning heeft er schoon genoeg van. Er moet iets op de wereld zijn dat de
koningin kan opvrolijken.
De koning laat muzikanten komen.
De muzikanten maken een diepe buiging en beginnen te spelen.
De koningin luistert en ze vindt het heel mooi, maar na een tijdje begint ze toch
weer te snikken.
Dan laat de koning dansers komen.
De dansers maken een diepe buiging en beginnen te dansen.
Even stopt de koningin met huilen, maar na een tijdje, ja hoor, daar komen de
tranen weer.
Nu komt de clown tevoorschijn.
Hij maakt een diepe buiging. Hij laat zijn ratel ratelen, en kietelt de koningin met
een veertje onder haar kin.
Even lijkt het of de koningin moet lachen. De koning kijkt heel blij naar de
koningin. Maar dan begint ze toch weer te huilen. En deze keer heel hard.
Zo hard dat iedereen mee moet huilen.
Ineens is er een geluidje. Het komt onder de stoel van de koning vandaan.
"Piep, piep, piep, piep, piep."
Als de koning ziet dat het een muis is, springt hij op zijn troon en begint
vreselijk te gillen.
Als de koningin dat ziet, begint ze verschrikkelijk te lachen. Eerst heel
zachtjes en dan harder en harder.
De koning hoort natuurlijk dat zijn vrouw lacht.
Hij vergeet zijn angst en komt weer tevoorschijn.
Hij roept: "Je lacht weer!" En ze zijn zo blij dat ze feest vieren. Het feest
duurt een hele week, en de koningin huilt niet één keer.
