Na het laatste artikel over twitterende basisscholen kwamen wat discussies naar boven of je kinderen wel of niet moet laten twitteren. Ik stelde in dat artikel dat het beter was om de kinderen lekker buiten te laten spelen, maar kreeg van verschillende kanten te horen dat twitteren in de klas echt wel handig kan zijn. Dat heeft me ertoe aangezet om me eens wat meer te verdiepen of twitter nu wel of niet goed is voor kinderen.

Hoewel het in de algemene voorwaarden van Twitter staat dat je minstens 13 jaar oud moet zijn voordat je de site mag gebruiken wordt er niet gecontroleerd of je dat ook werkelijk bent. Bij het aanmaken van een account wordt niet eens een geboortedatum gevraagd. Er lopen verschillende discussies over of sociale netwerk in het algemeen wel toegankelijk moeten zijn voor kinderen.

Deze discussies richten zich voornamelijk op de angst dat de kinderen te eenvoudig worden blootgesteld aan pornografische sites en andere ongewenste informatie. Twitter is het zondebok in deze discussies, mede door de grote populariteit van twitter en het gebrek aan beleid om kwaadwillige inhoud die niet geschikt is voor kinderen te filteren en te verwijderen. Sommige mensen (o.a. John Whittingdate, Chairman f the House of Commons US) vinden dat Twitter moet komen met een methode om óf kinderen óf ongeschikte informatie uit hun systeem te filteren. Anderen vinden dat Twitter beide moet doen.

Een aantal neurologische experts (ö.a. neuroscientist Baroness Susan Greenfield) hebben hun zorgen geuit over kinderen die zeer regelmatig gebruik maken van sociale netwerk sites. Zij beweren dat deze kinderen uiteindelijk een veel kortere aandachtsboog krijgen. Zij gaan zelfs zo ver dat ze beweren dat kinderen minder tollerant en begripvol worden tegenover anderen. Voorstanders beweren juist dat het gebruik van sociale netwerk sites heeft geleid tot een toegenomen sociale interactie tussen kinderen en ervoor zorgen dat kinderen zich sneller kunnen aanpassen aan nieuwe technologieën.

Een volgend aandachtspunt hierbij is dat men beweert dat Twitter en andere sociale netwerk sites kan leiden tot een cultuur van zelf-absorptie. Een kind met een hyves of facebook pagina waarin vanalles staat over zichzelf en waarin het kind altijd feedback krijgt van vrienden, kan – zo beweren critici- ervoor zorgen dat het kind het gevoel krijgt dat alles om hem draait. Daarintegen beweren anderen weer dat het er juist voor zorgt dat een kind meer relatie-geörenteerd en meer empatisch worden. Ze zullen bijvoorbeeld eerder onthouden dat er binnenkort iemand jarig is, of als een vriend of een familielid binnenkort een belangrijke dag heeft. Ze zullen hier beter op inspringen en hiermee rekening kunnen houden

Het lijkt dat critici vergeten dat Twitter en andere sociale netwerk sites er juist voor zorgen dat kinderen socialer worden. Jonge kinderen leren feedback te ontvangen en geven. Ze zullen makkelijker langdurige vriendschappen onderhouden omdat ze beter in contact kunnen blijven met vrienden ook al zien ze deze niet meer in levende lijve iedere dag.

Ik denk dat Twitter niet goed maar ook niet slecht is voor kinderen. Het kind zal goede en slechte ervaringen opdoen die het kind op een negatieve maar ook positieve manier zal beïnvloeden. Het belangrijkste is, denk ik, dat het kind goed wordt begeleid en gecontroleerd door ouders en leerkrachten om ervoor te zorgen dat het kind kan genieten van de voordelen van Twitter terwijl ze beschermd worden voor ongewenste of schadelijke informatie. Het is de verantwoordelijkheid van de ouders om te zorgen dat twitterende kinderen dit met plezier kunnen doen.

Dit schrijvende zit ik me af te vragen of kinderen überhaubt wel kunnen twitteren, zijn ze hier wel rijp voor? Hmm.. inspiratie voor een volgend artikel.